Μια βδομάδα έμεινε...

αλλά και τι να λέει πια. Ντάξει . Απολύομε , θα ξαναγίνω άνθρωπος λέμε , απολελέ και τρελελέ.
Μα πραγματικά σε αυτήν την θητεία τα είδα όλα ...πίκρα στην τρίπολη που δεν ήρθε να με δεί να ορκίζομε, δίπλα έμενε ...ζάχαρη στην Λάρισα..ακόμα θυμάμε , βράδυ , να έχω βγεί έξω απο τον θάλαμο δίπλα απο το συρματόπλεγμα με τρελό κρύο χωρίς φανέλα για να βρώ σήμα , και αυτή να μου μιλάει ιταλικά ... πίκρα στην σάμο 45 μέρες χωρίς άδεια λέμε ε και αγάπη απο το κινητό τηλέφωνο. δεν υπήρχε μεγαλύτερη εποχή σύψης στην ζωή μου. Μόνο καφέ , τσιγάρο , σκοπία , φαί , ποτό και ξανά σκοπία...άντε το πολύ πολύ κανά σκάκι και κανά σταυρόλεξο..
και μετά ήταν που άρχισαν οι συνεφιές..εγώ εμπλοκή στο παλιοστρατόπεδο , 17 απο τις είκοσι μέρες μέσα , και αυτή να ξενερώνει που δεν έχει παρέα να πάει διακοπές....
εκεί πιστεύω χάλασε , τρελάθηκε , η μάλλον βρήκε τον ευτό της ..όπως ήταν δηλαδή πριν με γνωρίσει..ότι και να έκανα πλεον το παιχνίδι ήταν χαμένο..
οι θυσίες μου δεν μετράνε , και είμαι τελείως χαμένος. . .

Γιατί ρε παίδες έτσι είναι , μια ζωή την πληρώνουν αυτοί που δεν φταίνε. τι σκατά να κάνω παραπάνω την τρέλα μου , φαντάρος ήμουν και ακόμα είμαι . Ότι μπορούσα έκανα , έφευγα καπάκι απο το στρατόπεδο μετά απο τρίπλωμα για να την δω έστω για μια βόλτα . μια γαμημένη βόλτα με φαγητό και καφέ . τίποτα παραπάνω . ποτέ τις δεν κατάλαβε τι σήμαίνει στρατός και ούτε πρόκυτε , εκτός απο μια φορά και την θυμάμε που δεν ήθελε να με ξυπνήσει.


δεν είναι η απώλεια της γυναίκας - της γκόμενας που με πονά , είναι που έχασα έναν άνθρωπο που του είχα ανοιχτεί τόσο , όσο σε κανέναν άλλον - ούτε στον κολητό μου - .
Ενός ανθρώπου που ήθελα να μοιράζομε όλες τις εμπειρίες μου και που είχαμε ζήσει μαζί όσα άλλοι ζουν σε 2 ζωές.
κρίμα .

8 και σήμερα....

οταν ενα άτομο που νιώθεις σα δικό σου , που το αγαπάς και το ποθείς , σου λέει ψέματα , σε μειώνει μπροστά σε τρίτους και σου συμπεριφέρεται σαν να είσαι σκουπίδι τι πρέπει να κάνεις . Μα και ασφαλώς να το ξεπεράσεις ...πως γίνεται αυτό όμως. Αν είσαι κολημένος ? με το να επιμένεις να την θέλεις ακόμα και να σκέφτεσαι πώς θα την ξανακερδίσεις δεν είναι το ίδιο με το να αποδέχεσαι τα όσα άσχημα σου έχει πεί? είναι τραγική κατάσταση και όσο και αν ξεχνιέμε μερικές φορές πάντα το μυαλό μου γυρίζει στην κατάσταση θλίψης και απογοήτευσης για έναν άνθρωπο που πίστευα ότι ταιριάζαμε. Που είχα μοιραστεί μαζί του όσα είχα στην ζωή μου.
Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθείς σε ένα επίπεδο αυτήν την στιγμή. Όταν μαθαίνεις ότι η κοπελία σου σε αποκαλεί πρώην πριν κάν χωρίσεις και μετά ρίχνει κα το βάρος του χωρισμού σε εσένα...φεύγει η γη κάτω απο τα πόδια σου. Ειλικρινά εκείνο το βράδυ δεν ήξερα τι έκανα για κανα μισάωρο. Θυμάμε μόνο ότι πρόσεχα να μην βγω στον δρόμο και έχω άλλα μπλεξίματα μετά...έστειλα και sms, αυτό το θυμάμε ,μόνο που χρειάστηκε να ξαναδιαβάσω αργότερα τι έγραψα. πώς έγινε αυτό ? εγώ σε ένα πάρκινκ να περπατάω καπνίζοντας και να είμαι σε άλλη διάσταση, δεν καταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου....

οι σκέψεις τελικά και τα αισθήματα δεν πνίγονται εύκολα. Γιατί να μήν είμαι παρτάκιας και να κοιτάω μόνο πως θα περάσω καλά , γιατι ?? έτσι πρέπει να γίνω? Με πόνεσε , μου ρήμαξε την ζωή στο πίο δύσκολο σημείο έως τώρα , και η λογική λέει να μην την ξαναδώ ποτέ και να μην έχω ούτε σάλιο να την φτύσω. Η καρδία όμως προστάζει άλλα . Και δυστηχώς είμαι το κλασσικό παράδειγμα του ανθρώπου που λειτουργεί με το συναίσθημα και όχι τη λογική...

αύριο δίνει μάθημα , καλή σου επιτυχία μπέμπα

4ο ΣΑ - ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΑΜΟΣ

Με πολλή αγάπη για το 4^ο ΣΑ στην Σάμο….

Τελείωσε η αξιολόγηση

Και γούσταρα μπανάκι

Ο Δίκας εμφανίστηκε

Και μου’πε στο κοκάκι

Πήγα λοιπόν παρέα

με άλλους 3 σμηνίτες

Γαμω την τρέλα μου γαμώ

Δεν παίζανε τουρίστες

Τον δρόμο σαν πήραμε

για τον γυρισμό

ακούσαμε την συμφορά

μέσα στο υπηρεσιακό

Για επιδόρπιο λέει

Μετά από το ΑΤΑ

Θα έχουμε να μας πρήζει

Τον Μήτσο τον Πετρά

Σαν φτάσαμε στην βάση

Τα πήραμε εις την γκράνα

Θα σκάσει μούρη στο radar

Του Γιάγκου η κουμπάρα

Κάτι τυπάδες άσχημοι

Σκέτοι κωλομπαράδες

Θα κόβουν κίνηση από μας

Των Τούρκων τις παπάρες

Γαμώ το σόι σας γαμώ

Τρις άθλιες τουρκάλες

Για πάρτυ σας τα πόδια μου

Θα βγάλουνε φουσκάλες

Ολημερίς θα τρέχουμε

Σκοπιά και αγγαρεία

Τέρμα το λιώσιμο λοιπόν

Μονάχα μαλακία

Ο μάγειρας λωλάθηκε

Σώθηκε το αγγούρι

Μήπως να φυτέψουμε

και λίγο κανναβούρι ?

Τι μαλακίες γράφω

Εγώ ο τραγικός

Μέχρι να πιάσει το φυτό

Θα είμαι πια παλιός…

Εκείνα τα μπατζόσκυλα

Που είναι από την Καλαμάτα

Θα βάλω να μου φτιάξουνε

Μια όμορφη σαλάτα

Θα κάνουν μια μίξη

Με απ’όλα τα κουμπιά

Εκείνα που ο τόπος τους

Παράγει ξακουστά

Ο φίλος μου ο Κούτσι

Θα πάρει πρώτος γεύση

Για να έρθει να με αλλάξει

Όταν θα έχω ρέψει

Και όταν την ακούσουμε

και έχουμε πια λιώσει

θα δώσουμε και στο προσωπικό

να πάρει μια δόση

θα πάθουν άγριο νταμπλά

σα να’ναι στο τριόδο

μα έτσι θα είναι έτοιμοι

για κάθε επεισόδιο

Όπα η σειρήνα άρχισε

Έσκασε χημικό

Ρε δε γαμιέστε

Μιλώ στο κινητό

Τρεχάτε γρήγορα παιδιά

Έχουμε προσβολή

Από ξηρά και αέρα

Έρχεται το καβλί

1000 τουρκάκια σκάσανε

Να πάρουνε την βάση

Να κόβουν κίνηση από δω

Σε ολάκερη την πλάση

Που πάτε ρε σκατόφλωροι

Εδώ είναι ο Batman

Και αν πιάσει κανά χάκερ

Ή κάνα ψευτοράπερ

Κάνει την μούρη του κιμά

Την βάζει και σε τάπερ

Έτσι λοιπόν γλιτώσαμε

Από την προσβολή

και ο Δίκας μας έταξε 5 τιμητική

3 πουλάκια κάθονταν

Ψιλά στην χαλκμάνα

Και για να φύγω από το ΣΑ

Πρέπει να γίνω η Ρουσλάνα…..

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που υπηρέτησαν στην Σάμο στον 4^ο Σταθμό Αναφοράς/Σταθμό Αυτοκτονίας ή Σταθμό Αλκοολικών ,τους δύσκολους καιρούς…

πουναι οι σκορπιοί να πέξουμε μπάλα ρεεεεεεεεεε

Gahan

black celebration

Lets have a black celebration
Black celebration
Tonight

To celebrate the fact
That weve seen the back
Of another black day

I look to you
How you carry on
When all hope is gone
Cant you see

Your optimistic eyes
Seem like paradise
To someone like
Me

I want to take you
In my arms
Forgetting all I couldnt do today

Black celebration
Black celebration
Tonight

To celebrate the fact
That weve seen the back
Of another black day

I look to you
And your strong belief
Me, I want relief
Tonight

Consolation
I want so much
Want to feel your touch
Tonight

Take me in your arms
Forgetting all you couldnt do today

Black celebration
Ill drink to that
Black celebration
Tonight

Σε όποιους αρέσουμε ,
στους άλλους
δεν θα μπορέσουμε

sing it ....loud !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

long live 101 ~

Our Darkness

Through these city nightmares you'd walk with me
And we'd talk of it with idealistic assurance
That it wouldn't tear us apart
We'd keep our heads above the blackened water
But there's no room for ideals in this mechanical place
And you're gone now

Through a grimy window that I can't keep clean
Through billowing smoke that's swallowed the sun
You're nowhere to be seen

Do you think our desires still burn
I guess it was desires that tore us apart
There has to be passion
A passion for living, surviving
And that means detachment
Every-body has a weapon to fight you with
To beat you with when you are down
There were too many defence between us
Doubting all the time
Fearinf all the time
Doubting all the time
Fearinf all the time
That like these urban nightmares
We'd blacken each other skies

When we passed the subway we tried to ignore our fate there
Of written threats on endless walls
Unjustified crimes carried on stifled calls
Would you walk with me now through this pouring rain
It used to mingle with our tears then dry with the hopes
That we left behind
It rains even harder no